Ik begin net plezier te krijgen in het schrijven van positieve stukjes over Zuid-Afrika als vakantieland en heb nog heel wat onderwerpen op een lange lijst staan. Wellness, Krugerpark en wandelen om er een paar te noemen. Mijn teksten zijn bedoeld om mensen enthousiast te maken voor een reis naar dit sublieme vakantieland en om mijn eigen liefde voor Zuid-Afrika een podium te geven. In de huidige wereldwijde verwarring voelt dat ongepast. Waar schrijf je over als je net hebt gehoord dat Zuid-Afrika de komende drie weken vergrendeld is en je geen idee hebt hoe het land er na deze periode aan toe is.
Goede vrienden uit Amersfoort zitten vast in Villa Sebra, onze luxe vakantievilla op Zandspruit Estate in Hoedspruit. Zij waren net te laat met het omboeken van hun terugvlucht. Ze wachten nu op een oplossing die wordt bedacht door het samenwerkingsverband tussen reisondernemingen, verzekeraars en ministerie van Buitenlandse Zaken. We drukken hen op het hart te genieten van de rust en de natuur. In ons huis ligt een mooie verzameling boeken en spelletjes, voorlopig hebben ze genoeg eet- en drinkvoorzieningen en de villa is super-de-luxe. Toch voelt het voor dit anders zo vrolijke gezelschap van vier personen als gevangenschap en niet als vakantie. Winkels en restaurants zijn gesloten, straten zijn leeg.
Zuid-Afrika heeft snel gehandeld en het land rigoureus op slot gezet. Om verdere besmetting te minimaliseren moeten alle 59 miljoen mensen minimaal drie weken binnen blijven. Juist in dit Afrikaanse land met een ontwikkelde economie zijn relatief veel inwoners besmet met corona. Hoe dat kan? Handelsbetrekkingen en vliegverkeer met Europa en China zijn in dit geval geen voordeel. Het land komt hierdoor veel in aanraking met mensen uit deze gebieden. Zuid-Afrika heeft de mogelijkheid om patiënten te testen. Zou dat in andere Afrikaanse landen ook gebeuren? Waarschijnlijk niet.
Grote zorgen op menselijk en economisch gebied, mede omdat Zuid-Afrika een land van uitersten is. In de sloppenwijken leven miljoenen mensen in armoedige omstandigheden en met een slechte gezondheid. Daar zal de berichtgeving in de media zich de komende tijd op richten. Ik bereid je alvast voor op trieste beelden en eenzijdige -niet toeristische- geluiden. Kan een humanitaire ramp worden voorkomen? Lukt het mensen om ‘binnen’ te blijven en elkaar niet op te zoeken? In de toeristische gebieden waar wij als reizigers komen, is er eerder zorg over het instorten van de economie. Het anders zo bruisende Hoedspruit ziet er net als honderdduizenden andere dorpen en steden in de wereld verlaten uit. Ik word er somber van en vraag me af in welke wereld we tegen de zomer van 2020 wakker worden.
Toch overheerst bij mij vertrouwen. Vertrouwen in de veerkracht van ondernemend Hoedspruit. De initiatieven van kleine en grote bedrijven hebben het dorp de afgelopen jaren gemaakt tot wat het nu is. De creativiteit van ondernemers stopt niet door deze terugval; zij gaan door.